Geoteknik mühendisliğinde zemin davranışını modelleyen teoriler 1900’lü yıllarda geliştirilmeye başlanmış, günümüzde teorik zemin mekaniği ve temel mühendisliği yeterli olgunluğa ulaşmış olsada gelişlmeye açıktır.
Direkt kesme testi, zeminlerin kesme dayanımını belirlemek için kullanılan bir laboratuvar yöntemidir. Bu testte, zemin örneği bir kesme cihazı içinde yerleştirilir ve kesme kuvvetleri uygulanarak, zemin numunesinin kayma direnci ölçülür. Numune, yatay bir düzlem boyunca kaydırılırken, bu kuvvetler ve zemin üzerindeki gerilmeler kayıt altına alınır. Direkt kesme testi, zeminlerin kohezyon ve içsel sürtünme açısını belirlemek için kullanılır ve genellikle temel tasarımı, şev stabilitesi ve zemin iyileştirme projelerinde uygulanacak yüklerin değerlendirilmesinde kritik rol oynar. Bu test, zeminlerin kayma direncini ve stabilite özelliklerini anlamak için önemli veriler sağlar, böylece mühendislik projelerinin güvenliği ve performansı optimize edilebilir.